Madencilik: İlçemiz Çatalağaç Köyünde maden araştırmaları yapılmakta ve burada yeni işletme sahaları açılma çalışmaları yapılmaktadır. İlçemiz Güvenlik Köyü altında ise Granit Taş işletmesi kurularak faaliyetini devam ettirmektedir.

Sanayi: İlçede iki tane hidroelektrik Santralı bulunmakta olup, ülke ekonomisine katkı sağlamaktadır. Santraller ilçemizin Güneybatı yönünde Devlet Kara yolundan 100 metre mesafede tesis edilmiş olup;

Enerji: İlçeden geçen Harşit Çayı üzerinde üretime başlayan ve inşaat aşamasında olan birçok hidroelektrik santrali mevcut olup bu santraller ilçenin ekonomik ve sosyal yapısında ciddi oranda değişiklikler meydana getirmiştir.

Doğankent l. Santrali: 49.97 metre uzunluk, 24.28 metre genişlik,14.45 metre yüksekliğinde bulunan santral binası dört adet türbin jeneratör ünitesi, bir montaj kısmı, bir kontrol ve kumanda kısmı ve 1 adet elektik atölyesinden ibarettir. Santralde 4 adet Francis tipi türbin bulunmaktadır. 8.2 MW gücünde 750 dev/dk olan bu türbinler 180 metre düşü ile suyun enerjisini elektrik enerjisine generatör vasıtasıyla dönüştürür. Santralde Voit ve Oy stronberg firması, türbin ve türbin aksamlarını Elin ve Nohap firması, jeneratör tesisatını aynı firmalar, koruma ve kumanda sistemlerini ise AEG ETİ firması trafoları teçhiz etmiştir.

Doğankent ll. Santrali: 23.70 metre uzunluğunda, 19 metre genişliğinde, 17.74 metre yüksekliğinde bulunan santral binasında bir adet türbin jeneratör ünitesi, bir montaj kısmı, bir kontrol ve kumanda kısmı vardır. Kumanda uzaktan Doğankent l Santralından yapılmaktadır. Bir adet Francis tipi türbin bulunmaktadır.41.7 MW gücünde, 375 devir/dakika olan bu türbin 190.6 metre düşü ile suyun enerjisini elektrik enerjisine jeneratör vasıtasıyla dönüştürür.Santralde, Toshiba Firması tarafından; Türbin, Jeneratör, Trafo ve Koruma ile kumanda devreleri teçhiz edilmiştir.

Santrallerin Ekonomik Durumu: İşletme suya dayalı enerji işletmesi olması sebebiyle üretim maliyeti su durumuna göre azalıp, artmaktadır. Dolayısı ile işletmenin hidrolik santral olması sebebiyle enerji üretimi kömür ve fueloil ile çalışan Termik santrallere nazaran ekonomiktir. 2002 Yılı enerji üretimi maliyeti 32.338 TL/ Kwh’ dır. 2002 Yılı üretimi ise 280.846053 Kwh’dir. Hizmet binası şu anda ihtiyaca cevap vermekte olup, 37 adet lojmanları mevcuttur.

Ekonomik Hayatın Tarihi Gelişimi: Selçuklular ve Osmanlılar döneminde ve daha önceki dönemlerde Doğankent ilçesinin çevresinde bakır, kurşun, çinko, demir vb. gibi madenler çıkarılmış, Harşıt Çayı üzerinden sallarla Tirebolu’ya buradan da işlenmek veya satılmak üzere Akdeniz’den gelen Ticaret Kolonileriyle Anadolu dışarısına çıkarılmıştır. O tarihlerde açılan maden galerilerine yer yer rastlanılmaktadır. Zamanla yol sorunu, maliyet artışı ve savaşlar nedeniyle madencilik önemini yitirmiş fakat, zamanla bu bölgeye yerleşen bazı koloniler bölgede ticarete hakim olmuşlardır.

Cumhuriyetin kuruluşuna kadar nahiyede bakırcılık, demircilik, kalaycılık ve manifaturacılık gibi işlerle meşgul olunmuştur. Cumhuriyetin kuruluşundan sonra da bu ticari faaliyetler devam ettirilmektedir. Ancak Cumhuriyetin kuruluşundan sonra ekonominin daha çok tarıma ve hayvancılığa dayalı olduğu görülmektedir.

Hayvancılık: İlçede büyükbaş ve küçükbaş hayvancılık ailevi ihtiyaçların karşılanması için yapmakta, ihtiyaç fazlası mal ve ürünler maddi amaçla satılmaktadır. Ekonomik gelirini hayvancılıktan sağlayan aile sayısı son yıllarda ciddi oranda azalmıştır. Kümes hayvancılığı yok denecek kadar az olup daha çok arıcılık faaliyetleri gelişmeye başlamıştır. Ayrıca ilçede Alabalık üreticiliği yapılmaktadır.

Arıcılık: İlçede sabit arıcılık yapılmaktadır. Çiçek balının yanı sıra kestane balı da üretilmektedir.

Selçuklular ve Osmanlılar döneminde ve daha önceki dönemlerde Doğankent ilçesinin çevresinde bakır, kurşun, çinko, demir vb. gibi madenler çıkarılmış, Harşıt Çayı üzerinden sallarla Tirebolu’ya buradan da işlenmek veya satılmak üzere Akdeniz’den gelen Ticaret Kolonileriyle Anadolu dışarısına çıkarılmıştır. O tarihlerde açılan maden galerilerine yer yer rastlanılmaktadır. Zamanla yol sorunu, maliyet artışı ve savaşlar nedeniyle madencilik önemini yitirmiş fakat, zamanla bu bölgeye yerleşen bazı koloniler bölgede ticarete hakim olmuşlardır.

Cumhuriyetin kuruluşuna kadar nahiyede bakırcılık, demircilik, kalaycılık ve manifaturacılık gibi işlerle meşgul olunmuştur. Cumhuriyetin kuruluşundan sonra da bu ticari faaliyetler devam ettirilmektedir. Ancak Cumhuriyetin kuruluşundan sonra ekonominin daha çok tarıma ve hayvancılığa dayalı olduğu görülmektedir.

Tarım: İlçe halkının % 50 si geçimini tarımsal ürünlerden sağlamaktadır. Bunun da en önemli kısmını fındıkçılık teşkil etmektedir. Arazinin meyilli olmasına rağmen her türlü tarımsal bitkinin yetişmesine müsait bir toprak yapısı vardır. Son yıllarda çaycılıkla ilgili çalışmalar yapılmış, hatta bazı bölgelerde üretime kısmen başlanılmıştır. Projeli ceviz, kivi ve bodur kiraz yetiştiriciliği yapan çiftçi sayısında da son yıllarda artış olmaya başlamıştır. Ayrıca halk kendi ihtiyacını karşılamak maksadıyla mısır, fasulye ve patates gibi sebzeler yetiştirmektedir.